
En het is alweer 2018.. Hoe staat het met jullie goede voornemens? Ik ben voornemens iets gezonder te gaan leven: wat minder bier drinken en patat eten, en wat meer bewegen. De sportschool is niet helemaal mijn ding, maar baantjes trekken in het zwembad leek me een aardig alternatief. In het tweede gedicht van Marc Broekmans, vaste gastauteur op Stadsdwalers, wordt een zekere zwembadervaring beschreven waardoor ik nu betwijfel waar ik het meest tegen opzie: de sportschool of het zwembad? Ook graag een keer gastauteur zijn op Stadsdwalers? Neem gerust contact op.
Het water in
De geur stokt de adem in het natte vocht
Zijn wasem tart menige longblaas op de tocht
Spontaan storen jonge zwemmers mijn baan
Roepend spartelen, de schoolslag komt eraan..
Waar de wanden de galmen weerkaatsen
Ruik de lichaamssappen vermengd met zweet,
maar niet de winden, beschroomd losgelaten,
Ondertussen staan ouderen omstandig te praten;
een kakofonie van stemmen en watergedruis,
pakt een jongen in terlenka zijn meisje vast;
En ontstaat zo maar een nieuwe romance
In een zee van chloor, voor mijn blote bast
De specifieke odeur prikkelt mijn lopende neus
En ik weet het al, er is vandaag nauwelijks keus
In onderwaterrumoer gaan mijn kansen te loor
De volgende keer neem ik me de borstcrawl voor
Buk mijn hoofd na een jump van de plank
op naar de douche, tegen wil en dank
(C) Marc Broekmans, 2017