
Zaterdag 14 juli vond de zeventiende editie van muziekfestival Jolpop plaats. Omdat ik zelf in de Jol woon en het festival altijd op of nabij mijn verjaardag valt, is Jolpop voor mij altijd een bijzonder feestje. Dit jaar had ik de eer een show te mogen geven met pianist Gijs Murray en brachten we onder andere het lied Ik Lely ten gehore. Het was als vanouds gezellig en de weergoden waren ons zeer goed gezind. Als stadsdichter kan ik het natuurlijk niet nalaten de Jol, in het bijzonder Jolpop, te bezingen in een gedicht. Bij dezen dus. Illustratie: Naomi Djairin.
Jolpop
Als ik wat later ben, ik hou van oorlog.
Of een gezinszak, met de met apart?
In koken heeft vandaag toch niemand zin.
Als ik wat eerder ben, gaan we wel samen
in de Jol naar Snackbar Lin
of we eten op ’t terrein wel wat,
daar hebben ze ook burgers en patat
en drinken we d’r wat biertjes bij.
Bel maar als je in de buurt bent.
’t Is bij ’t water, verstopt in ’t groen.
Je vindt ’t wel, ’t is goed te doen.
Volg anders de simpelste tactiek:
ga gewoon af op de muziek.